Skip to main content

Ondanks dat hij zelf maar 45 kilogram  weegt en de accordeon 15 kilogram, is Bart Korthoudt onvermoeid tijdens het spelen. Bart is 35 jaar en heeft het Williams-Beurensyndroom, een genetische aandoening met typische uiterlijke kenmerken en sociaal gedrag. Zijn licht mentale beperking houdt hem echter niet tegen om met een glimlach al zijn dromen achterna te gaan. De romantische ziel met de bijnaam ‘Bartolino’  vertelt ons over zijn passie voor de accordeon, zijn dankbaarheid en zijn fascinatie voor sirenes en veiligheidsdiensten.

Vanaf het begin van het interview staat de goesting op Barts gezicht af te lezen. “Je gaat het toch niet alleen hebben over mijn accordeon?”, vraagt hij al snel. “Want ik heb veel te vertellen hoor!”  Het is een overvloedige goesting die aanstekelijk werkt en waarvan je meteen een warm gevoel krijgt. En dat zullen ze in Barts wijk , en ver daarbuiten, ook al wel opgevangen hebben. “Ik ben een echt zonnekindje. Ik  maak graag mensen blij en ga regelmatig goeiendag zeggen.”

In het dagelijkse leven werkt Bart bij vzw Pegode. Vier dagen per week werkt hij in dagcentrum De Cirkel, een activiteitencentrum voor mensen met een beperking of voor zij die op een  of andere manier kwetsbaar zijn in de samenleving. En eens per week werkt hij in Den Atelier waar hij aan houtbewerking doet en allerlei stukken, zoals een bijenhotel of uilenkast, op maat maakt. “Het belangrijkste aan Pegode is het familiale gevoel. De cliënten staan centraal en mogen hun zegje doen. We mogen echt onze twee pollen kussen met zo’n topbegeleiders en stagiairs die ons opvangen.”

Plichtbewuste burger

Naast mensen blij maken, is Bart ook heel begaan met anderen en staat hij altijd paraat om te helpen waar het kan. “In Pegode vervul ik ook enkele belangrijke functies”, vertelt Bart trots. “Ik heb een assistentenfunctie bij evacuaties en het opstellen van de brandplannen, daarnaast heb ik een cursus EHBO gevolgd en geleerd om te reanimeren.”

Die fascinatie voor veiligheid zit er al van jongs af aan in, geeft  Barts moeder Jelle Van de Vreken aan: “Hij is zot van sirenes en kan met gemak het verschil horen tussen een brandweer-, zieken- of politiewagen.  Elk jaar stuurt hij kaartjes naar verschillende politiediensten en brandweerkazernes om ze te bedanken voor hun werk.” Ook wanneer er in de buurt een sirene te horen is, springt Bart meteen recht. “Als ik iets hoor op de Boomsesteenweg ga ik altijd kijken of ik kan helpen!”, vult hij aan.

Als ik iets hoor op de Boomsesteenweg ga ik altijd kijken of ik kan helpen!

Bart Korthoudt
Advertentie

“Zes jaar lang heb ik ook vrijwilligerswerk gedaan bij de brandweer van Boom. Ik zit daar nog steeds in de brandweerfamilie, iets waarvoor ik Francois  Van den Eynde enorm dankbaar ben.” Ook met Bieke Schutijser van de politie Rupel Boom heeft Bart een warme vriendschap. “Van haar heb ik een heel interessante rondleiding gekregen in het politiekantoor en de gevangenis. Ik vind het gewoon heel belangrijk om een plichtbewuste burger te zijn en dat kwade mensen terechtgesteld worden voor hun daden.”

Bart alias Bartolino

Wanneer Bart zijn accordeon vastneemt, verandert hij in Bartolino. “Dat klinkt romantischer”, lacht hij. Samen met zijn accordeon, en vaak in groep, heeft hij zo al mogen optreden in het Olympisch Stadion, CC De Kern, het woonzorgcentrum in Niel en op verschillende gelegenheden zoals een begrafenis, jubileum of verjaardag. Vijftien jaar lang trad hij ook op met Briezz, een muziekgroep bestaande uit zes jonge mannen met een mentale beperking. “Het applaus na een optreden is altijd zalig”, glundert Bart. “Het liefst van al speel ik vrolijke nummers om mensen blij te kunnen maken.”

“Het liefst van al speel ik vrolijke nummers om mensen blij te kunnen maken.

Bart Korthoudt

Sinds zijn 9de speelt hij al accordeon. Hij is dus ruim vijfentwintig jaar bezig met het beheersen van zijn geliefkoosde instrument. Die passie heeft hij ontdekt tijdens een optreden van een accordeonist bij de scouts van Hellegat. “ . Eerst op een kleine en dan stelselmatig naar de steeds grotere varianten. Op die grote kan je veel mooiere dingen spelen, omdat je meer klanken kan produceren.”

Het merkwaardige is echter dat Bart geen noten kan lezen en dus volledig op gehoor heeft leren spelen. “Mijn officiële lesgever was Bernard Van Lent, van hem heb ik wel jarenlang privéles gekregen. Maar voor de rest leer ik mezelf iets aan door video’s te bekijken en iets na te proberen spelen tot ik het in de vingers heb. Momenteel zit ik ook bij de Boomse Harmonicaïsten, waarmee we wekelijks repeteren.”

Zijn grootste droom als Bartolino is om ooit samen met zijn accordeon mee te doen aan Belgium’s  Got Talent. “Ik mag er niet aan denken”, klinkt het bij Jelle. “Dat mag je wel, want ooit komt het ervan ”, repliceert Bart al lachend. “Ze zeggen toch altijd: hoop doet leven!”. Daarnaast staat Bart ook open om geboekt te worden als solist of om aan te sluiten bij andere orkesten of groepen.

Hart  van goud

Er zijn ontzettend veel mensen die Bart vernoemt om te bedanken, wat aantoont dat hij een hart van goud heeft en hoe belangrijk hij sociaal contact vindt. Door dat laatste had hij het enorm moeilijk tijdens de periode van de lockdown. “Ik was woedend en verdrietig tegelijk dat Pegode plots moest sluiten”, verteld Bart. “Mijn begeleiding heeft me toen wel enorm bijgestaan vanop afstand en ook van de buren heb ik immens veel steun gekregen.”

Tijdens die lockdown speelde Bart live accordeon mee met de radiozenders die toen tegelijkertijd ‘You’ll  never walk alone’ speelden. “Dat heeft ook veel blijdschap gebracht aan de mensen hier. Iedereen  kwam naar buiten en begon te applaudisseren.”

Wil je na het lezen van dit verhaal Bartolino contacteren? Dat kan via bartkortie@hotmail.com of +32 474 296 602

Advertentie

Leave a Reply