Van 1964 tot 1974 waren The Pebbles onze Vlaamse Beatles. Bob Baelemans (80), alias “Bobott” was zanger, gitarist en liedjesschrijver bij de band, die internationale successen boekte. Wie in Vlaanderen kan zeggen dat ze in de Olympia van Parijs hebben gespeeld? Met hits als “Seven horses in the sky” en “Get around” deelden The Pebbles het podium met de allergrootsten: The Rolling Stones, Jimi Hendrix, Black Sabbat, … Met Fred Bekky vormde Bob daarna, samen met de jazzy zangeres Sofie, het disco trio Trinity. Opnieuw haalden ze de hitlijsten met “002 345 709” en “Drop, drop, drop”. Samen met Stella eindigden ze 4de op het Eurovisie Songfestival in 1982 met “Si tu aimes ma musique”.
Het is duidelijk een fabel dat een rock-and-roll leven zijn tol eist na de middelbare leeftijd. Dat merkten we meteen toen een vrolijke Bob Baelemans en zijn sympathieke vrouw José, Aansteker gastvrij ontvingen in hun levendig ingerichte woning in Hemiksem. “Ik heb met mijn muziek ongelooflijke dingen kunnen beleven.” bekent Bob openhartig. Enkele vintage gitaren en de trofee van de Eregalerij 2003 brengen een vleugje nostalgie in de huiskamer. “Ik zit nog dikwijls te jammen en nieuwe melodietjes te ontdekken.”
“De sfeer tussen de muzikanten van toen is altijd goed gebleven, waardoor we tussen 1980 en 2005 reünie tournees deden van telkens 30 tot 40 optredens. Dan speelden we met jonkies, zoals Clouseau, in ons voorprogramma,” grapt Bob. Bob heeft nog veel vrienden in de muziek. Met José zal je hem dan ook geregeld zien op optredens van Eric Melaerts, Jean Blaute, Bert Embrechts, Philip Bollaert, … “Ik zoek daar ook nog altijd graag de backstage op,” geeft Bob toe.
Bob onthult ons zijn geheim van een lange muzikale samenwerking. “Wij waren origineel en gewoon goed in wat we deden. We speelden onze sterktes uit die heel verschillend waren. Vandaag zijn muzikanten allemaal beter geschoold. Maar zet zo vijf super krakken bij elkaar en het houdt geen half jaar stand.”
“Wij waren origineel en gewoon goed in wat we deden.”
Met de opkomst van de dj’s taande het succes van de live bands. In 1983 werd Bob kantoorhouder van Argenta in Welcherderzande. Ze bouwden er hun huis in de groene omgeving. Later werkte Bob in een bank- en verzekeringskantoor in Deurne, maar ze bleven in de Kempen wonen tot 2012. “Een beetje fysiek actief blijven is ook nodig,” zegt Bob, “daarom gaan we elk jaar met een familie- en vriendengroep skiën in Italië.”
“Ik heb nooit zelf voor iets gekozen. Het kwam altijd op me af.”
Mijn oog valt op enkele leuke schilderijtjes en 3D collages. “Ja, eigen werk,” zegt Bob trots. “Ik voelde dat ik dit kon. Ik heb geen opleiding gevolgd. Ik heb geen eigen stijl en niets moet perfect en in detail af te zijn,” meent Bob. “Als je iets perfect wil doen, word je verslaafd. Het neemt je helemaal in beslag en je vergeet te leven.” We ontdekken in zijn werken vooral het speelse: de man die zijn hond kwijt is, de dame in de peinzende houding, een zwarte 3D collage met alledaagse voorwerpen, waarin je onder meer een man kan ontwaren die diabolo speelt. “Ik maak ook graag nuttige dingen in hout. In mijn atelier ben ik MacGyver,” lacht Bob.
Of hij nog dromen heeft? “In “Liefde voor muziek” kan ik niks gaan doen, maar ik zou het wel fijn vinden als nieuwe artiesten onze nummers zouden spelen,” besluit Bob.