Sinds oktober woont Jitske Cosemans, dochter van acteurskoppel Bert Cosemans en Marijke Hofkens, in het kleine Ashford in Engeland. Daarmee ruilde ze de Bist in Wilrijk in voor High Street in de regio Kent, en maakte ze voor het eerst de overgang van hotel mama naar alleen wonen. Dat deed ze natuurlijk niet zomaar. Ze wil er namelijk zichzelf leren ontdekken als persoon en vooral als danseres om zo haar eerste stappen te zetten richting een professionele danscarrière.
“Een ietwat kleiner stadje, heel Engels, met allemaal dezelfde rijhuizen en heel veel families en gezinnen”, zo beschrijft Jitske haar dorpje Ashford. Daar is ze aangesloten bij een junior company, wat in de danswereld hetzelfde is als een opleiding tussen het middelbaar en je eerste job. “Ik zit nu dus in die tussenjaren om verschillende plekken te zien, mensen te leren kennen en te ontdekken wat ik echt graag wil in het leven.”
Het is niet verwonderlijk dat Jitske deze uitdaging aangaat. Ze is al van kinds af aan gebeten door de dansmicrobe. “Op mijn 5de begon ik met kleuterdans en op mijn 8ste startte ik met ballet. Vanaf mijn 11de zat ik dan op de Koninklijke Balletschool van Antwerpen en daarvoor heb ik ook nog veel gedanst bij amateurdansschool Arabesque in Deurne.” Ondertussen is Jitske 18 jaar en was het tijd voor de stap naar het buitenland.
Advertentie
“Op school raadden ze me altijd aan om zoveel mogelijk audities te doen ter voorbereiding van de audities die echt belangrijk zijn.” Zo deed Jitske in februari een auditie bij haar huidige company en werd ze gekozen om er te starten. “Ik voelde meteen dat het goed zat, omdat ze bij deze company focussen op het theatrale aspect. En doordat mijn beide ouders acteurs zijn, heeft me dat altijd geïnteresseerd. De stukken die ze hier opvoeren zijn innovatief en de verhalen worden vertolk op een heel interessante manier, heel theatraal. Net dat wil ik graag ontdekken.”
Goeie koffie
“Als danser komt het vaker voor om te verhuizen naar het buitenland, ondanks de goeie scholen in België”, gaat Jitske verder. “Om echt je plek te veroveren is het nodig om naar het buitenland te trekken, omdat je daar gewoonweg meer kansen krijgt.” Daarom ziet Jitske zichzelf later ook niet werken in België. “Het hoeft echter niet per se in Engeland te zijn, want in bijvoorbeeld Scandinavië heb je ook wel wat interessante companies.”
Wanneer het gaat over wat Jitske het hardste mist aan België komt plots “Goeie koffie!” naar boven. Dat zegt ze natuurlijk met het nodige sarcasme, al is het toch iets waar ze het moeilijk mee heeft gehad. “Ik ben nogal gehecht aan mijn latte met havermelk”, lacht Jitske. “Ik weet het, heel basic, maar dat is toch ambetant om los te laten. Een microgolf heb ik hier ook niet, dus ik kan mijn melk niet opwarmen.” Gelukkig heeft ze ondertussen een oplossing gevonden om toch goeie koffie te zetten en hoeft ze de overstap naar thee niet te maken, want “dat lukt me echt niet”.
Van de Engelse keuken is Jitske ook niet echt fan. “Al van in het begin dacht ik: Oh nee, ik ga die ‘English breakfast’ echt niet lekker vinden”, vertelt ze. “En mijn voorspelling klopte ook, ik vind er maar niks aan.” Gelukkig is ze ondertussen wel fan van enkele andere typische Engelse gerechtjes. “Hash browns vind ik heel lekker! Dat zijn geraspte aardappelen die met bloem gevormd worden tot een driehoek en dan gefrituurd worden. Al ben ik er niet zo happig op om zoiets gefrituurd als ontbijt te eten, wat ze hier wel vaak doen. Daarnaast ben ik ook fan van de scones en fish en chips. Maar nee, in het algemeen is de Engelse keuken ‘not my cup of tea’.”
Ook het gebrek aan fietsvriendelijke paden, de vele heuvels en de automobilisten die niet naar je omkijken op de fiets, is iets waar Jitske moeite mee heeft om aan te wennen. Maar buiten deze pijnpuntjes verliep de overstap naar het leven in Engeland heel vlot. “We zitten hier met een toffe groep buitenlandse studenten van her en der, die elkaar steunen waar nodig. De aanpassing was dus niet zo heel groot. Ik doe veel hetzelfde als thuis en zo ver van België zit ik nu ook niet.”
Starten met pilates
Hoe ziet het leven van een danseres er eigenlijk uit? Een dag in het leven van Jitske begint om 10 uur ’s ochtends met een pittige les pilates of hedendaagse techniek. “Die pilates les, dat is echt sterven. Heel heftig! Bij de hedendaagse les zit er wat meer improvisatie in en warmen we op om te voelen of we die dag ergens last van hebben. Bijvoorbeeld een schouder die raar aanvoelt of een heup die wat vastzit. Zo proberen we blessures te vermijden.”
Na een kwartiertje pauze volgt de les repertoire, waarin de stukken van de company worden aangeleerd. “Die les is altijd anders. In het begin is dat heel veel aanleren, maar nu zijn we vooral aan het repeteren. Je doet een run, oefent alle stukken, om je dan neer te zetten met je notitieboek en alle correcties door te nemen om de dag erna beter te doen. Als danser is het daarom heel belangrijk om veel doorzettingsvermogen te hebben, want het kan nooit goed genoeg zijn.”
Na repertoire volgt een late lunch, waarna ofwel opnieuw een les repertoire of een creatieve les begint. “Bij de creatieve les maak je een solo of duet rond een bepaald object of thema. Dat is ook heel afwisselend en pusht je echt om je limieten te verleggen.” In zo een creatieve les kan je dus heel veel kanten uit. “Persoonlijk neig ik meer naar comedy, met wat humor en een kwinkslag in, dan iets serieus. Dat vind ik makkelijker en dat is ook gewoon meer wie ik ben. Al push ik mezelf wel vaak om iets te maken los van die humor.”
Momenteel oefent Jitske stukken in in functie van een tour die ze met haar company zal maken in april. “Met onze show spelen we uiteraard hier in Ashford, maar passeren we bijvoorbeeld ook in Londen.” Voor het zover is, moet er nog wel veel gerepeteerd worden. Alleen niet tijdens de kerstperiode, want dan komt Jitske even terug naar België om samen te zijn met familie en vrienden. Daarna gaat ze weer vol aan de bak. Wij wensen haar alvast heel veel succes!
Advertentie
