Dit jaar gaat de Broederschap van Niel voor de 206e keer te voet naar Scherpenheuvel. De bedevaart vindt traditioneel plaats tijdens het Pinksterweekend. Het groepsgebeuren creëert een warme sfeer. “Er wordt veel gepraat, maar er zijn ook stille momenten waarop deelnemers kunnen bezinnen en alles op een rijtje zetten”, aldus Wim Coeck, voorzitter van de Broederschap van Niel die de microbe van de bedevaart al jaren te pakken heeft.
Op vrijdagavond 3 juni om 18 uur zal de Broederschap van Niel voor de 206e keer verzamelen aan de kerk van Niel. Na een kort woordje van de pastoor zal de groep te voet vertrekken naar Scherpenheuvel. De traditie ontstond in 1815, toen de pest uitbrak in de Rupelstreek. “Mensen gingen naar het Lieve Vrouwke van Scherpenheuvel om genezing te vragen of in de hoop om niet besmet te geraken. Je kan het vergelijken met Covid-19 de afgelopen jaren”, legt Wim uit.
Onderweg zijn er vijf stopplaatsen voorzien waar we de bedevaarders kunnen uitrusten, eten, drinken, naar het toilet gaan en eventueel de verzorging kunnen krijgen die ze nodig hebben. “Als alles goed gaat, komen we zaterdagochtend rond acht uur aan in Scherpenheuvel. We stappen recht de basiliek binnen, waarna meteen de jubilarissen gevierd worden. Dit zijn mensen die al 25 jaar, 35 jaar of 50 jaar deelnemen.”
Advertentie
Hartverwarmend
Het doel van de bedevaarders is heel verschillend. Er zijn gelovigen maar er zijn ook deelnemers waarbij het puur gaat om het groepsgevoel. “Sommigen zien het als een uitdaging of een sportprestatie. Maar de meeste mensen gaan mee voor de sfeer van het hele weekend. Samen op weg gaan, een babbel hebben en even bezinnen.”
“We wandelen ook ’s nachts. Er wordt veel gepraat, maar er zijn ook stille momenten waarop deelnemers kunnen bezinnen en alles op een rijtje zetten. Het is een moment om te ontstressen. Er ontstaat ook een soort vreugde als we aankomen. Er wordt gedronken en gegeten in groep. Dat groepsgebeuren creëert een bepaalde sfeer. Als je moe wordt, begin je op elkaar in te spreken. Mensen peppen elkaar op waardoor de groep alleen maar hechter wordt. Op zondagavond in Niel beslissen veel mensen om het jaar erop terug mee te stappen. Het is een microbe waardoor je gebeten wordt en die je niet meer loslaat.”
Het groepsgevoel speelt daarin een belangrijke rol. “Je wordt naar Scherpenheuvel gezogen. Ik kan me voorstellen dat je sneller zou opgeven als je dezelfde wandeltocht op je eentje zou doen, omdat je niemand hebt om je te ondersteunen.” Er zijn ook mensen die meestappen met een bepaald doel. “Ze wandelen mee omdat iemand in de familie ernstig ziek is of omdat ze zelf ziek zijn geweest. In Scherpenheuvel branden ze dan een kaarsje. Het zijn allemaal redenen die je een extra duwtje in de rug geven.”
Samen sterk
Een bedevaart kan niet plaatsvinden zonder de juiste begeleiding. “We hebben drie bezembusjes, een bestelwagen voor materiaal en een signalisatiewagen vooraan. Als het even niet meer gaat, kan je in een busje stappen. Je bedevaart is dan niet over, maar je kan even op adem komen. Zo kunnen ook mensen met een handicap of ziekte deelnemen.”
“Elk jaar is er een geweldige ploeg van het Rode Kruis die meegaat. Ze verrichten ontzettend veel werk en zorgen ervoor dat onze mensen toch enkele kilometers meer kunnen wandelen. Een blein en een stramme spier horen er allemaal bij. Daarnaast kunnen we elk jaar rekenen op politiebegeleiding. Zo kunnen we ook ’s nachts onze tocht veilig verderzetten.”
Wim Coeck, voorzitter van de Broederschap van Niel
Hemelse klanken
Tijdens de bedevaart worden er vaak liederen gezongen over het Lieve Vrouwke. “Het is een traditie van vroeger en tegelijk ook een manier om de cadans erin te houden. Als je het vertelt tegen mensen die het nog nooit meegemaakt hebben, kijken ze soms raar op. Ze vinden het vreemd dat we zingen over ‘Ons Marieke’.”
“Als we al even niet meer gezongen hebben tijdens het wandelen, is het de jeugd die vraagt om opnieuw te zingen. Het is een liedje dat iedereen kan meezingen, waardoor de vermoeidheid even op de achtergrond verdwijnt. Het is leuk dat de jeugd dit initiatief neemt, want mensen denken vaak dat het iets is van de oudere mensen in de groep.”
Handige tips
Als je nog nooit meegedaan hebt, bereid je je best goed voor. Gun je lichaam zeker voldoende rust voor vertrek. “120 kilometer is niet niks. De meeste mensen starten niet zomaar aan een bedevaart. Ze testen uit of het haalbaar is en welk schoeisel ideaal is. Wij raden aan om geen wandelbottines, maar loopschoenen te dragen omdat de afstand te groot is. Zorg er wel voor dat je loopschoenen van goede kwaliteit zijn en perfect aan je voet passen.”
“Draag sportieve kledij die niet te hard knelt en voorzie een warme trui voor ’s nachts. ‘s Morgens is het vaak pittig koud en dit is geen goede combinatie met vermoeide spieren. Je voorziet best ook een regenvestje en een hoofddeksel. Daarnaast is regelmatig eten een gouden tip. Je lichaam verbruikt constant brandstoffen. Daarom moet je blijven eten, ook als je moe bent. Wat je eet maakt niet uit, maar we prefereren voedsel dat voldoende suikers bevat. Van cola tot fruit of een boterham met choco.”
Wil je zelf het warme groepsgevoel ervaren? Zet de bedevaart tijdens het pinksterweekend van 2023 nu al in je agenda!
Advertentie
